لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

با توجه به اینکه در اغلب حوضه های آبریز کشور، وقوع سیل و خسارت های ناشی از آن روند افزایشی دارد، تعیین مناطق مولد سیل و اولویت بندی زیرحوضه ها برای اجرای پروژه های کنترل سیلاب از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این پژوهش، با تلفیق ArcGIS و HEC-HMS، پتانسیل سیل خیزی و تولید رواناب زیرحوضه های حوضه آبریز امامه بررسی شده است. این حوضه در شمال شرق تهران و در دامنه های جنوبی البرز مرکزی واقع شده است. برای رسیدن به اهداف پژوهش، از روش تکرار حذف انفرادی زیرحوضه ها از مدل بارش-رواناب استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان مشارکت زیرحوضه ها در دبی خروجی کل حوضه تنها تحت تأثیر مساحت و دبی اوج زیرحوضه نیست و اثر متقابل عواملی همچون موقعیت مکانی زیرحوضه ها، فاصله تا خروجی، شکل حوضه، پروفیل طولی آبراهه، CN که خود تابعی از شیب، کاربری اراضی، نوع خاک، پوشش گیاهی و. . . است، هم زمانی دبی اوج زیرحوضه ها و نقش روندیابی در رودخانه اصلی تأثیر بسزایی در تولید رواناب و سیل خیز بودن زیرحوضه ها دارند. در مجموع، زیرحوضه های واقع در بالادست و میانة حوضه بیشترین سهم را در دبی اوج خروجی به خود اختصاص داده اند. بنابراین، توصیه می شود عملیات اصلاحی و کنترل سیلاب در این مناطق متمرکز شود.

نگارش مقاله حاضر، ارزیابی فضای مجازی گردشگری ایران از منظر مخاطبان است. در آغاز، از طریق مرور متون بین المللی و در نظر گرفتن وضعیت ایران، مجموعه ای از نماگرها جهت سنجش کیفیت وبگاه ها صورت بندی اولیه شده است. این نماگرها متعاقبا در پیوند با هدف تحقیق طی دو مرحله در معرض داوری قرار گرفته اند. در مرحله نخست، 100 پرسشنامه از مخاطبان فضای مجازی گردشگری ایران برای تایید، تغییر و تکمیل نماگرهای اولیه جمع آوری شده است. در مرحله دوم، جهت تایید نهایی نماگرها، بحث گروهی متمرکز با شرکت 5 نفر از متخصصان این حوزه برگزار شده است. سرانجام 14 نماگر تایید شده اند و بر اساس آنها 8 مورد از وبگاه های ایرانی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. این وبگاه ها به صورت هدفمند و بر اساس معرف بودن انتخاب شده اند. برخی یافته های آنها نشان می دهد که وبگاه های گردشگری ایران هنوز به مرحله تعامل با کاربر وارد نشده اند، این وبگاه ها حتی در نقش اطلاع رسانی نیز کمتر به نیازهای کاربران آگاه امروزی ایران پاسخ می دهند. در عین حال، وجود نمونه های موفقی از وبگاه های اطلاعاتی-تجاری حاکی از آن است که با استفاده از فرصت برقراری ارتباط بی واسطه با کاربر و ایجاد روابط انسانی با مخاطبان می توان در شرایط ایران کسب وکارهای موفق کوچکی را در فضای اینترنت راه اندازی کرد. در پایان مقاله، متعاقب نتیجه گیری، مجموعه ای از پیشنهادها جهت بهبود کیفیت وبگاه های عرضه کننده خدمات گردشگری در کشور ارائه شده است.

ویتگنشتاین علاوه بر دو کتاب رسالۀ منطقی ـ فلسفی (1921) و تحقیقات فلسفی (1951)، مجموعه ای از یادداشت ها بر جای گذاشت. برخی از شاگردان او این یادداشت های برجای مانده را برمبنای ملاحظاتی، گاه با پیرایش ها و افزایش هایی با عناوین مختلف منتشر ساختند. یکی از این آثار، که در زمرۀ آخرین تألیفات منتشرشده از ویتگنشتاین است، با عنوان درباب یقین به سال 1969 منتشر شد. ویتگنشتاین در این کتاب به بحثی معرفت شناختی می پردازد و ضمن ردّ شکاکیت استدلال می کند که یقین هرچند بی معنا و مقوله ای غیرمعرفتی است، وجودش برای شکل گیری معرفت، ضروری است. گروهی از مفسران ازجمله رُم هَره و مویال ـ شَرّاک از این رویکرد جدید ویتگنشتاین با عنوان ویتگنشتاین سوم یاد کرده اند. هدف نوشتار حاضر آن است که با بررسی نقادانۀ سیر اندیشۀ ویتگنشتاین در رسیدن به یقین گرایی خاص خود از رساله تا درباب یقین نشان دهد برخلاف مدعای مفسرانی نظیر هره و مویال ـ شَرّاک، ویتگنشتاینِ درباب یقین، ویتگنشتاین جدیدی نیست و بن مایۀ مباحث او درمورد شکاکیت و یقین و بی معنایی آن ها، به تفکرات قبلی او در رساله و تحقیقات به خصوص به بحث زبان خصوصی و انکار آن برمی گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.